Željko Kaluđerović u knjizi Stagiranin sledi onaj misaoni tok koji pledira na korišćenje Aristotela kao izvora za tumačenje i razumevanje njega samog, ali bez frivolnosti pristupa pristalica lakšeg puta; ovaj tok traži i komparaciju i sintetizovanje samih tekstova koji sačinjavaju Corpus Aristotelicum; on snažno obraća pozornost na kontekst i stanovište u kome je svaki tekst upotrebljen, ne bi li se i na taj način bolje razumeo sam Aristotel, kao i njegove kondenzovane formulacije i duboka zapažanja o ranim misliocima.