Hjertets kulurhistorie. Fra antikken til vartid.

Ova studija predstavlja svojevrsnu analizu pojma srca, kao osnovnog simbola značenja pojma čoveka. Ovom pojmu se pristupa iz ugla opšte kulturnoistorijske građe, kao i iz ugla antropoloških istraživanja. Osnovna pitanja na koja autor pokušava da odgovori jesu: "kako se shvata srce, koja je njegova simbolička predstava u pojedinačnim glavnim razvijenim kulturama i kako je u dugom istorijskom razvitku nastalo naše evropsko srce sa svojim različitim figurativnim oblicima i funkcijama". Jasno je da nailazimo na figurativne predstave srca – srce kao slika i kao simbol. Takav pojam srca analizira se u različitim kulturama, od kulture Mesopotamije pa sve do danas. Takođe, razmatra se i pojam srca kao zajednička tema u književnosti više epoha, u kojima se srce povezuje sa određenim osećanjima. Još jedna bitna oblast koja je istražena u ovom radu jeste i kako se definiše srce u raznim religijama, u kojima ono predstavlja posrednika između zemaljskog i „nebeskog“. Na neki način, ovo jeste i studija o evropskoj istoriji u dugoj razvojnoj liniji, a Bliski istok će takođe dobiti istaknuto mesto, zato što je judaizam – kao preduslov za pojavu hrišćanstva – nastao preuzimanjem drugih kultura na tom području i preplitanjem njihovih međusobnih uticaja.