Ako se zanemare neki prilično nevažni rani pokušaji, može se reći da se američki esej pojavio srazmerno kasno, tek sredinom XIX veka. Onda je, međutim, ušao u američku književnost na velika vrata i odmah se oglasio jasno, autoritativno, donekle čak i nametljivo. Jer, iako je Amerika svoj najobilniji i najraznovrsniji doprinos esejističkoj književnosti dala tek u XX stoleću, kada se govori o američkom eseju najpre se pomišlja na dva gorostasna učitelja nacije iz prethodnog stoleća - na Ralfa Volda Emersona i Dejvida Toroa. Njihovi ogledi, kojima počinje ova antologija, klasična su dela američke književnosti i ostavila su dubok i trajni trag u celokupnom duhovnom životu njihovih sunarodnika. Ti ogledi nisu u tradiciji ni Montenja, utemeljivača evropskog eseja, niti su prisna ćaskanja kakve su pisali njihovi neposredni prethodnici ili savremenici u Engleskoj. Oni su izlaganja spekulativnih zaključaka, opštih istina, uzvišenih načela i produbljenih filozofskih razmišljanja, a njihov cilj je da poduče, prosvetle i utiču na čitaoca.